شيرين سازي آب شور (desalination) فرايندي است که طي آن املاح از آب شور دريا (يا منابع ديگر) جدا مي شود. اين فرايند امروزه بويژه در مناطق خشک و نيمه خشک جهان از جمله جنوب ايران يکي از منابع عمده تامين آب مي باشد. کارخانه هاي آب شيرين کن از راههاي گوناگون موجب اثرات منفي زيست محيطي در مناطق نزديک مي شوند. درتعيين محل ساخت کارخانه بايد دقت کافي انجام شود تا اثرات زيست محيطي کارخانه بر زيستگاههاي اطراف به حداقل برسد. بطور کلي آيجاد آلودگي از نوع شوري (پساب شور)، تاثير در بالابردن دماي آب ساحل، اشغال ساحل جهت نصب تاسيسات کارخانه بجاي کاربريهاي تفريحي و توريستي، اثرات منفي بر سفره هاي آب، آلودگي صوتي، نشت مواد نفتي از تاسيسات کارخانه به ساحل، آلودگي هوا و ... مهمترين اثرات زيست محيطي کارخانه هاي آب شيرين کن هستند. جزيره قشم بزرگترين جزيره خليج فارس در جنوب ايران مي باشد. در حال حاضر 15 دستگاه آب شيرين کن در جزيره قشم فعال بوده و تامين بخش اعظم آب جزيره را به عهده دارند. اين دستگاهها مي توانند آثار زيست محيطي عديده اي بر اکوسيستم ساحلي و دريايي جزيره داشته باشند. در اين مقاله اثرات زيست محيطي دستگاههاي آب شيرين کن با تاکيد بر جزيره قشم مورد بررسي قرار گرفته است. آب شيرين کن دريايي